Η Μικρασιατική εκστρατεία και η καταστροφή

Τα εδάφη που έχασε η Οθωμανική Αυτοκρατορία με τη συνθήκη των Σεβρών (1920)

Η Μικρασιατική Εκστρατεία και η καταστροφή

                     Βίντεο       Όμορφη πόλη (τραγούδι)

Με τον όρο Μικρασιατική Καταστροφή περιγράφεται περισσότερο η τελευταία φάση της Μικρασιατικής εκστρατείας, δηλαδή το τέλος του "ελληνοτουρκικού πολέμου του 1918-22", η φυγή από την Τουρκία της ελληνικής διοίκησης, που είχε εγκατασταθεί στα δυτικά μικρασιατικά παράλια, στη Σμύρνη, κατά τη Συνθήκη των Σεβρών, όπως και η σχεδόν άτακτη υποχώρηση του ελληνικού στρατού μετά την κατάρρευση του μετώπου και η γενικευμένη πλέον εκδίωξη μεγάλου μέρους του ελληνικού και χριστιανικού πληθυσμού από τη Μικρά Ασία.




Μικρασιατική εκστρατεία 

Τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω; (Τραγούδι: "Τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω"  Στίχοι: Πυθαγόρας Μουσική: Απόστολος Καλδάρας Πρώτη Εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας, Γιάννης Φέρτης Δίσκος: Μικρά Ασία (1972)

Κεμάλ Ατατούρκ

Το σπίτι του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη

   

Μάχη Σαγγάριου
Μέρος της Μικρασιατικής Εκστρατείας
Λιθογραφία της εποχής.
Χρονολογία	23 Αυγούστου - 13 Σεπτεμβρίου 1921
Τόπος	Σαγγάριος ποταμός, Μικρά Ασία, Τουρκία
Έκβαση	νίκη των Ελλήνων που αργότερα οδήγησε σε υποχώρηση και τερματισμό ελληνικών επιθέσεων
Εμπλεκόμενες πλευρές
Κυβέρνηση της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης  Βασίλειο της Ελλάδας
Ηγετικά πρόσωπα
Μουσταφά Κεμάλ Πασά  Φεβζί Πασά  Αναστάσιος Παπούλας
Δυνάμεις
96.326 οπλίτες 5.401 αξιωματικοί 120.000 οπλίτες 3.780 αξιωματικοί
Απώλειες
3.700 νεκροί 18.480 τραυματίες 108 αιχμάλωτοι 5.639 λιποτάκτες 8.089 αγνοούμενοι Σύνολο: 38.029 Από τις 23 Αυγούστου έως τις 16 Σεπτεμβρίου[1] 4.000 νεκροί 19.000 τραυματίες 354 αγνοούμενοι Σύνολο: 22.900

Γενοκτονία των Αρμενίων
Αρμένιοι άμαχοι, οδηγούμενοι από ένοπλους Οθωμανούς στρατιώτες, περνώντας μέσα από το Χαρπούτ (Kharpert), σε μια φυλακή στην κοντινή Μεζιρέχ (Mezireh) σημερινή Ελαζίκ (Elazig), Απρίλιος 1915
Περιοχή	Οθωμανική Αυτοκρατορία
Περίοδος	1915
Θύματα	Αρμένιοι άμαχοι πολίτες
Είδος επίθεσης	Γενοκτονία - Μαζική εξόντωση
Θάνατοι	1,5 εκατομμύριο
Δράστες - Αυτουργοί	Επιτροπή Ένωσης και Προόδου

Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου αναφέρεται σε σφαγές και εκτοπισμούς εναντίον Ελληνικών πληθυσμών στην περιοχή του Πόντου που πραγματοποιήθηκαν από το κίνημα των Νεότουρκων κατά την περίοδο 1914-1923^[1]. Εκτιμάται ότι στοίχισε τη ζωή περίπου 326.000-382.000 Ελλήνων^[2][3]. Οι επιζώντες κατέφυγαν στον Άνω Πόντο (στην ΕΣΣΔ) και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, στην Ελλάδα. Τα γεγονότα αυτά αναγνωρίζονται επισήμως ως γενοκτονία από το ελληνικό κράτος, τη Γερμανία^[4], την Κύπρο, την Αρμενία, την Σουηδία, ορισμένες ομοσπονδιακές δημοκρατίες της Ρωσίας^{[εκκρεμεί παραπομπή][5]}, οκτώ πολιτείες των ΗΠΑ^{[εκκρεμεί παραπομπή]}, την Αυστραλία^[6], την Αυστρία^[7], την Ολλανδία^[8], αλλά και από διεθνείς οργανισμούς, όπως η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών.

Ερωτήσεις - απαντήσεις μαθήματος

Κουίζ μαθήματος